معرفی و دانلود کتاب بلوغ اثر اشو رایگان به همراه خلاصه کتاب

لطفاً مرا با گذاشته پیوند نزنید گذشته حتی ارزش به خاطر سپاری ندارد. چه نعمت بزرگی برای بشریت خواهد بود اگر سراسر تاریخ گذشته را به کناری نهیم، همه گذشته را به گنجینه هزاره‌ها بسپاریم و به انسان آغازی جدید ببخشیم.

چیز‌های کوچک و پیش پا افتاده را به جشن مبدل کن، بعنوان مثال در ژاپن جشن چای هستند، در هر خانقاه یا صومعه‌ی ذن و در خانه‌ی هرکسی که استطاعتش را داشته باشد معبد کوچکی برای نوشیدن چای هست، در این حال چای دیگر یک چیز معمولی و عادی نیست، آن‌ها نوشیدن چای را به یک جشن مبدل کرده‌اند، معبد ویژه نوشیدن چای به شکلی خاصی طراحی می‌شود.

هر وقت ناخوشی، پزشک را طلب کن اما مهمتر از آن، همه‌ی آن‌هایی که دوستش داری دعوت کن هیچ داروئی موثرتر از عشق نیست همه آن‌ها را دریاب و پذیرا باش که پیرامونت، زیبایی، موسیقی و شعر می‌آفرینند چون هیچ چیزی مثل حال و هوای جشن شفا بخش نیست. دارو پست‌ترین نوع درمان است، اما چنین به نظر می‌رسد که ما همه چیز را به دست فراموشی سپرده‌ایم.

مرگ ناخوشایند و نفرت‌انگیز نشانه‌ی آن است، که زندگی سراسر پوچ و بیهوده بوده است، مرگ باید اجابتی بی‌دغدغه، ورودی عاشقانه به درون ناشناخته وداعی نشاط‌انگیز با دوستان قدیمی، با دنیا، باشد. مرگ یک نمایش حزن‌انگیز و مصیبت بار نیست.

انسان هر قدر ژرف‌تر به درون برود بالغ است و وقتی به مرکز اصلی وجودش راه یافت، بلوغش کامل است. اما در آن لحظه که شخص ناپدید می‌شود حضور می‌ماند و بس، خود محو می‌شود و سکوت می‌ماند و بس، دانش رخت بر می‌بندد و معصومیت می‌ماند و بس. از دید من بلوغ نام دیگری برای باز‌شناسی و واقع گرایی است، تو به شناخت و تحقق توانایی بالقوه‌ات رسیدی، این قوه به فعل در آمده و بذر وجودت از سفری دور و دراز بازآمده و به شکوفایی رسیده است.

در هفت سال اول کودک خود مرکز است گویی او مرکز کل عالم هستی است و همه‌ی خانواده به دور او می‌گردن. نیاز‌هایی او هرچه باشد باید فوراً تامین شود وگرنه اوقات حضرت والا تلخ می‌شود و دیگر، عصبانیت و خشم ایشان به جوش می‌آید. او همانند یک امپراتور واقعی زندگی می‌کند. پدر و مادر خدمتکاران او هستند و همه‌ی اعضای خانواده فقط برای وجود مبارک او زندگی می‌کنند.

اگر همه چیز درست پیش برود که هرگز چنین اتفاقی نمی‌افتد و من از پدیده‌ی کاملاً طبیعی سخن می‌گویم، در بیست و هشت سالگی فرد به هیچ وجه سعی ندارد به زندگی ماجراجویانه‌ی قدم بگذارد، از بیست و یک سالگی تا بیست و هشت سالگی با دید وقع بینانه‌تری به قضایا نگاه کرده است و می‌داند که بسیاری از آرزو‌ها و خواسته‌ها را نمی‌تان برآورد کرد.

اگر اختیار دست من بود دانشگاه‌ها را به دو بخش تقسیم می‌کردم، بخشی برای افراد جوان و بخشی برای افراد پیر. جوانان برای آموختن هنر زندگی کردن، مسائل جنسی، بلند پروازی، مبارزه و...

بعد پیر‌تر شدند و به مرز چهل و دو سالگی رسیدند باید دوباره به دانشگاه برگردند تا درباره مرگ و خدای یگانه و مراقبه بیاموزند، چون حالا دیگر دانشگاه قدیم دردی از آن‌ها دوا نمی‌کند.

همین که فرصتی به دست آوردی بدنت را به یک زن تماس دهی، معطل نمی‌کنی. واقعاً که قباحت دارد مالش به بدن زن یا دختر مردم؟ این نشان می‌دهد که هنوز چیزی در درون تو ارضا نشده باقی مانده است. وقتی یک پیرمرد با چشمان شهوت آلود و حریصانه نگاه می‌کند، هیچ چیز قابل قیاس با آن نیست.

عشق از سرنیاز یا عشق کمبود، بستگی به طرف مقابل دارد. این عشقی نابالغ است در حقیقت اصلاً عشق نیست، نیاز است. تو از آن دیگری استفاده می‌کنی تو از او به عنوان یک وسیله بهره می‌گیری. تو بهره کشی می‌کنی، آلت دست قرار می‌دهی، سلطه‌گری می‌کنی و دقیقاً همین‌ها را طرف مقابل تو انجام می‌دهد.