هاروکی موراکامی در جلد اول از سه‌گانه پرفروشش به نام موش صحرایی کتاب به آواز باد گوش بسپار را تالیف کرده است. موراکامی که مشهورترین نویسنده ژاپنی محسوب می‌شود در اثر برجسته‌اش زندگی جوانی را به رشته تحریر در می‌آورد که از زندگی یکنواخت و در عین حال ماشینی جامعه ژاپن در روزگاری که به تالیف کتابش مشغول بوده به ستوه آمده و تمام تلاشش را می‌کند تا از ناامیدی و تنهایی که در بیشتر مواقع به سراغش می‌آیند خود را ر‌ها کند. گاهی اوقات تلاش‌هایش جواب نمی‌دهند و او را با سوالات متعددی مواجه نمایند که چالش‌های ذهنی زیادی را برایش به وجود می‌آورند. به آواز باد گوش بسپار در سال 1979 جوایزی نظیر گونزو، نوما و آکوتاگاوا را از آن خود می‌نماید. بعد زمانی داستان مربوط به سال 1970 است که نویسنده کوشش می‌نماید تا با زبانی ساده زندگی در جامعه ژاپن را با تصویرسازی‌هایش به مخاطبان بیشتر شناساند و انتقاداتش از حیات ربات گونه و ماشینی مردم را متوجه آن‌ها نماید.
موراکامی که 18 روز از زندگی راوی جوان داستانش را با وقایع مختلفش بازگو می‌کند از اتفاقاتی قابل تامل می‌گوید که از نظر شخصیت اصلی قصه‌اش مورد قبول نیستند و او می‌خواهد با چشم‌اندازی متفاوت آن‌ها را مورد بررسی قرار دهد. روایت‌کننده نه تنها از خود که از روابطش با دیگران مخصوصا دوست بسیار صمیمی‌اش که او را موش صدا می‌کند گفته و از احساساتی صحبت می‌کند که شاید برای خیلی‌ها قابل درک نباشد. اگرچه این کتاب از آنجایی که نوشته اول نویسنده ژاپنی می‌باشد پختگی آثار دیگر او را ندارد ولی روانی آن با ادامه داستان در صفحات و سطر‌های بعدی، روند قابل قبولی به خود می‌گیرد و مخاطبش را با دیالوگ‌ها و نکته‌های دوست داشتنی‌اش راضی می‌کند.
گفته جالب موراکامی در مورد اثر مذکور که اگر داوران آن را برای جایزه گنزو انتخاب نمی‌کردند به دنبال کار دیگری جز نویسندگی می‌رفتم می‌تواند انگیزه خوبی برای خوانندگان باشد تا با خواندنش بهتر بفهمند که آغاز راهی که موراکامی را موراکامی کرد چگونه بوده است و اگر توجه شما را به خود جلب نمود، می‌توانید با خواندن کتابهای پین بال و تعقیب گوسفند وحشی که تکه‌های دوم و سوم سه‌گانه موش صحرایی می‌باشند لذت بیشتری را نصیب خود نمایید.
در ادامه می‌توانید نسبت به دانلود کامل کتاب به آواز باد گوش بسپار به صورت رایگان و با فرمت pdf اقدام کنید. لینک دانلود در قسمت زیرین ویدیو قرار دارد. همچنین در ویدیو زیر امکان گوش دادن به خلاصه کتاب صوتی این اثر نیز دسترسی خواهید داشت.
هاروکی موراکامی (Haruki Murakami) نویسنده ژاپنی است که در روز 12 ژانویه سال 1949 در این کشور متولد شد. وی که همواره آثارش پرفروش بوده و تاکنون به بیش از 50 زبان زنده دنیا ترجمه شده‌اند جوایز متعدد و بی‌نظیری را تا به امروز از آن خود کرده است. جایزه فرانتس کافکا، جایزه بین‌المللی فرانک اوکانر و جایزه جهانی فانتزی فقط گوشه‌ای از افتخارات او می‌باشند و قلم قدرتمندش باعث شده تا افرادی نظیر استیون پول از روزنامه گاردین او را در بین بزرگترین نویسندگان قرار دهند. از محبوب‌ترین آثار این مولف کم نظیر می‌توان به: پین بال، برقص برقص برقص، پس از تاریکی، دلدار اسپوتنیک و جنگل نروژی اشاره نمود.
به دوستداران کتاب‌هایی با ژانر رئالیسم جادویی پیشنهاد می‌شود خوانش کتاب معرفی شده را از دست ندهند. در ضمن علاقه مندان به ادبیات ژاپن و آثار موراکامی هم توصیه می‌شود این اثر را در زمره مطالعات خود قرار دهند.
به آواز باد گوش بسپار در 141 صفحه با ترجمه‌ای از محمد حسین واقف توسط نشر چشمه در بازار نشر و چاپ ایران در اختیار جامعه کتاب خوان‌ها قرار گرفته است.
مادربزرگ فقیدم می‌گفت: آدم‌های سیاه‌دل خواب‌های تیره می‌بینند. آن‌ها که قلب‌هایشان سیاه‌تر است، اصلاً خواب نمی‌بینند.
شبی که مادربزرگم مُرد، اولین کارم این بود که دست‌هایم را دراز کردم و به آرامی چشمانش را بستم. در آن لحظه، همه‌ی خواب‌هایی که در هفتاد و نه سالش دیده بود، بی‌صدا ناپدید شد (پوف!) مثل رگباری تابستانی بر پیاده‌رو‌های داغ. چیزی باقی نماند.
دروغ‌ها چیز‌های وحشتناکی هستند. می‌توان گفت، بزرگترین گناهانی که جامعه‌ی مدرن را می‌آزارند افزایش دروغ و سکوت است. گستاخانه دروغ می‌گوییم و بعد زبان‌مان را قورت می‌دهیم.
به هرحال، اگر تمام طول سال صرفاً حقیقت را بگوییم، احتمالاً حقیقت ارزشش را از دست بدهد.
از بیست سالگی به بعد، با تمام توان سعی کردم مطابق این فلسفه زندگی کنم؛ در نتیجه، فریب خوردم و بد فهمیده شدم، از من استفاده و سوء‌استفاده شد، بارها و بارها. البته، ماجرا‌های غریبی هم برایم به همراه داشت. همه گونه آدمی داستان‌های‌شان را برایم تعریف می‌کردند، سپس می‌رفتند و هرگز بازنمی‌گشتند؛ انگار، من چیزی نبودم جز پلی که آن‌ها با هیاهو از آن گذر می‌کردند. به هر حال زیپ دهانم را بسته نگه می‌داشتم و به این ترتیب، داستان‌ها با من باقی ماند تا زمانی که وارد سال پایانی دهه‌ی بیست عمرم شدم.
«چیزی به نام نوشته‌ی کامل وجود ندارد؛ درست همان‌طور که چیزی به نام یاس کامل وجود ندارد.» نویسنده‌ای که در دوران دانشگاه به او برخوردم، این چنین گفت. مدت‌ها گذشت، تا توانستم منظورش را کاملاً درک کنم، اما باز هم در کلماتش تسلا می‌یافتم که چیزی به نام نوشتن کامل وجود ندارد.
با این همه، هر گاه به قصد نوشتن می‌نشستم، مأیوس می‌شدم. دامنه‌ای که از پسش برمی‌آمدم، بسیار محدود بود؛ برای مثال می‌توانستم چیزکی درباره‌ی یک فیل بنویسم، اما به مربی فیل که می‌رسیدم، هیچ تصوری نداشتم و این گونه چیز‌ها.
هشت سال در این زنجیر گیر افتاده بودم؛ هشت سال، زمانی طولانی. اگر کسی طبق این اصل عمل کند که همه چیز می‌تواند تجربه‌ای برای یادگیری باشد، پس پا به سن گذاشتن نباید آن قدر‌ها هم دردناک باشد. دست کم دیگران به ما این طور می‌گویند.
در جدیدترین رمان شما، قهرمان‌تان والدو، دوبار روی مریخ می‌میرد و بعد، یک بار هم روی ونوس. این تضاد نیست؟ هارتفیلد پاسخ داد: آیا با نحوه‌ی جریان زمان در فضای کهکشانی، آشنا هستی؟ خبرنگار جواب داد که: نه، ولی هیچ‌کس دیگری هم این را نمی‌داند. فایده‌ی رمان نوشتن -درباره‌ی چیزهایی که همه می‌دانند- چیست؟
چیزهایی تو این دنیا هست که نمی‌تونی هیچ‌کاری‌شون کنی. مثلاً چی؟ مثلاً پوسیدگی دندون. یه روز یهو درد می‌گیره. هیچ‌کی -هرقدر هم که تلاش کنه دلداریت بده- نمی‌تونه دردش رو تسکین بده. باعث میشه از دست خودت عصبانی شی. بعد، تا به خودت می‌آی می‌بینی از دست بقیه عصبانی‌ای، چون اون‌ها از دست خودشون عصبانی نیستن. می‌بینی چه‌جوری زیاد میشه؟
اگه چیزی داشته باشیم، می‌ترسیم از دستش بدیم؛ اگه هیچی نداشته باشیم نگران اینیم که همیشه همین‌طوری بمونیم. همه‌مون یه جوریم. هرچی زودتر این رو بفهمی، می‌تونی تلاش کنی خودت رو قوی‌تر کنی، اگه شده یه ذره. اشکالی نداره اگه بهش تظاهر کنی. درسته؟ هیچ آدم واقعاً قوی‌ای در کار نیست. فقط آدم‌هایی هستن که ادای قوی‌ها رو درمی‌آرن.
چیزی با عنوان نگارش مطلق وجود ندارد، همان طوری که چیزی با عنوان یأس مطلق وجود ندارد.
آدم‌های با روح تاریک، هیچ چیز جز رویا‌های تاریک ندارند. آدم‌های با روح خیلی تاریک، هیچ کاری جز رویاپردازی ندارند.
هروقت به اقیانوس نگاه میکنم، می‌خواهم با آدم‌ها صحبت کنم، اما وقتی که دارم با آدم‌ها صحبت میکنم، همیشه می‌خواهم به اقیانوس نگاه کنم.
| نویسنده | هاروکی موراکامی |
| مترجم | محمد حسین واقف |
| شابک | 9786002295736 |
| ناشر | انتشارات چشمه |
| موضوع | شعر و ادبیات |
| قطع | رقعی |
| نوع جلد | شومیز |
| گروه سنی | بزرگسال |
| تعداد صفحه | 141 |
| وزن | 147 گرم |
معصومه سعیدی کیا
من اکثر کتابای موراکامی رو خوندم بنابراین فکر کنم بتونم یه نظر دقیق در مورد این کتاب با توجه به اشنایی که با قلم نویسنده دارم بدم ،تعجب میکنم چطور بعضی از خریداران این کتاب به بهانه یاد نگرفتن چیزی قلم بطلان به این کتاب میکشن ، نوشته های موراکامی مسلما توی دسته کتابهای خودسازی و self help قرار نمیگیرن ، کتابی که توی دست شماست یک رمان یا داستان بلنده ، و این صرفا به این معناست که قراره داستان یک شخصیت تخیلی رو واسه یه برهه زمانی کوتاه همراهی کنین ، دیگه پند و اندرز گرفتن از داستان به خودم ادم برمیگرده ، نه به کیفیت کتاب . با توجه به چیزهایی که عرض کردم ، قطعا این کتاب رو پیشنهاد میکنم
الهام نعمتي
داستان اولین رمان هاروکی موراکامی محسوب میشه به پختگی کتابهای دیگه نیست ولی خب دوست داشتم اولین کتابی رو که با اون در ادبیات ژاپن و بعد دنیا معروف شد، بخونم. اگر کتاب خوان حرفه ای نیستید پیشنهاد نمیکنم چون ممکنه براتون کسالت آور باشه ولی مفاهیم عمیقی از تنهایی و ناتوانی در برقراری ارتباط با ادمهای اطرافمون رو به نمایش میکشه. کتاب اول شخص مفرد از این نویسنده رو توصیه میکنم.
کاربر
پوچیِ جهان به خوبی زمینه‌ی داستان شده و روند داستان خواننده رو با خودش همراه می‌کنه. تو سبک خودش خوب نوشته شده. ترجمه‌ی خوبی داره، هرچند بی‌نقص نیست ولی از ترجمه‌های بازار خیلی بهتره. هرجاش قرار بوده سانسور شه سه نقطه تو کروشه گذاشته، اول یه خورده ناراحتم کرد، ولی بعد همه چی یادم اومد طرح جلدش قشنگه. کاغذش هم کاهیه
مانیا بختیاری کیا
من این کتاب قبل از عید خریدم تازه فرصت کردم تمومش کنم.این کتاب از اولین کارهای این نویسنده،اون لحن گیرا باقی آتارشو نداره تیپ کلی قصه داره سرگدشت و اتفاقات ی دوره ای از زندگی دو تا دوست رو روایت میکه. چون چند تا دیگه از کارهای موراکامی خوندم به نظرم این کتاب مثل اونا قوی نیست.
سمیه سپهوندی
خوندن و نخوندنش چیزی به ادم اضافه یا کم نمیکنه
پوریا امیری پریان
فکر کنم اولین کتاب هاروکی موراکامی هست و در ادامه این داستان تعقیب گوسفند وحشی و پینبال نوشته شده
محمد اندرخورا
سلام.1-بعضی اوقات وقتی کتابی رو به پایان می رسونم به این فکر می کنم که چرا این نوشته باید بارها و بارها تجدید چاپ می شده!2-پیشگفتار نویسنده خوب بود.3-اولین کار نویسنده محسوب می شود و به دنبال آن کتاب پینبال رو نوشته است.4-در چند جای کتاب جملاتی را نقل قول کرده است که زیبا جلوه می کند.
Elika Malekifar
اولین کتاب هاروکی موراکامی ارزش داره قطعا
سید منصور حسینی نقوی
بخوانید و ذهن خود را قوی کنید
سید مصطفی میرخلیلی
این رمان اولین نوشته‌ی موراکامی است، خود او مقدمه‌ای طولانی در اولین این کتاب دارد که توضیح میدهد چطور به او الهام شد که نویسنده شود و رمان بنویسد. اگر نوشته‌ای از موراکامی نخواندید این کتاب را توصیه نمیکنم و ترجیحا از دیگر رمانهای این نویسنده‌ی فوق‌العاده‌ی ژاپنی مثل کافکا در کرانه یا داستانهای کوتاه او شروع کنید.
نفيسه حسيني
شايد براي درك بهتر نياز باشه دو بار خوانده شود
آذین فولادوند
ترجمه‌ی خوبی داشت اما داستانش برای من جذاب نبود. اینجا خبری از اون فضای اسرارامیز داستانهای موراکامی نیست.
مهران تکلو
پیشنهاد میشه خوندنش ترجمش هم خیلی خوبه
کاربر
کتاب جالبیه و به نظرم برای درک بهتر ،بهتره که دوبار خونده بشه.
محمّدامین ایمانیان
کار های این نویسنده جالب توجه هست. در تخفیف خیلی با ارزشه
