معرفی، خلاصه کتاب و دانلود pdf کتاب 1984 اثر جورج اورول رایگان

واقعیت در ذهن انسان است و نه هیچ کجای دیگر.

هیچ چیز به شما تعلق نداشت جز چند سانتی‌متر مکعب داخل جمجمه شما.

در خانه وینستون مانند خانه بقیه شهروندان، صفحه‌ای سخنگو وجود داشت که به صورت شبانه روزی تبلیغات سیاسی را بیرون می‌پاشید و از همان طریق، پلیس اندیشه بر اعمال شهروندان نظارت می‌کرد. وینستون پشت به صفحه سخنگو که در حال پخش برنامه‌ای در مورد آهن خام بود، ایستاد و از پنجره خانه به محل کارش، وزارت حقیقت خیره شد. او در وزارت حقیقت به عنوان مامور تبلیغات سیاسی موظف بود که با دستکاری اسناد تاریخی، وقایع گذشته را مطابق روایات رسمی حزب تغییر دهد.

او به نابخشودنی‌ترین گناه یعنی جرم اندیشه مرتکب شده بود و خوب می‌دانست که پلیس اندیشه دیر یا زود به جرمش پی خواهد برد.

هیچکس قدرت را بخاطر اینکه آن را از میان ببرد، در دست نمی‌گیرد.

کسی که گذشته را کنترل می‌کند آینده را کنترل می‌کند کسی که حال را کنترل می‌کند گذشته را کنترل می‌کند.

بهترین کتاب‌ها آن‌هایی هستند که به شما چیزی را می‌گویند که قبلاً می‌دانستید.

اگر می‌خواهید رازی را نگه دارید باید آن را از خودتان هم پنهان کنید.

وینستون به اتاقکی رفت که از چشم صفحه سخنگو پنهان بود و از کشوی کوچکی یک دفترچه خاطرات بیرون آورد. او دفتر را از یک مغازه دست دوم فروشی در منطقه کارگرنشین خریده بود منطقه‌ای که طبقه ضعیف جامعه به دور از نگاه موشکافانه حزب در آن میزیستند. این طبقه که به اصطلاح طبقه کارگر خوانده می‌شد در نگاه حزب، ضعیف و ناچیز بود و تهدید به حساب نمی‌آمد. با وجود اینکه وینستون می‌دانست نوشتن در دفتر خاطراتش در نگاه حزب، عملی ستیزه جویانه محسوب می‌شود، نوشتن خاطراتش را بلافاصله آغاز کرد.

در خانه خانم پارسونز وینستون به شدت عذاب می‌کشید، چرا که فرزندان پر شرو شور خانم پارسونز جاسوسان نوپا به حساب می‌آمدند و با بازیگوشی او را به جرم اندیشه متهم می‌کردند. انجمن جاسوسان نوپا سازمانی بود که در آن، کودکان برای نظارت بر اعمال بزرگتر‌ها و افشای خیانت آن‌ها تربیت می‌شدند. فرزندان خانم پارسونز نیز چنان غیرت و مجاهدتی در انجام وظایفشان به خرج می‌دادند که حتی مادرشان را می‌ترساند.

در حدوداً پنج متری‌شان به موازات صورتشان یک قناری روی شاخه‌ای فرود آمد احتمالاً آن پرنده در زیر نور آفتاب آن‌ها را که در سایه بودند ندیده بود، بال‌هایش را باز کرد و دوباره بست، سرش را پایین برد انگار که به خورشید تعظیم می‌کند و سپس آوازی سر داد. صدایش در سکوت عصرگاهی در همه جا طنین انداز شد. وینستون و جولیا کنار هم نشسته بودند و جذب آواز پرنده بودند، پرنده بی‌وقفه آواز سر می‌داد و هیچ کدام از صدایش مانند قبلی نبود انگار آن پرنده می‌خواست تمام هنرش را به رخ آن‌ها بکشد، گاهی چند لحظه سکوت می‌کرد بال‌هایش را مرتب می‌کرد و بعد سینه خال خالی‌اش را پر از باد می‌کرد و آواز سر می‌داد.

وزارت حقیقت یا همان می‌تی ترو در زبان نوین به طرز شگفت‌آوری در میان چشم انداز خودنمایی می‌کرد، ساختمان عظیم هرمی شکلی به رنگ سفید که به صورت پله پله تا ارتفاع سیصد متر بالا رفته بود.

اگر تصویری از آینده می‌خواهید، تصور کنید یک چکمه روی صورت انسان، نقش بسته است برای همیشه.

ما یکدیگر را در مکانی که هیچ تاریکی در آن نیست ملاقات خواهیم کرد.

اگر فکر، زبان را خراب کند زبان نیز می‌تواند فکر را خراب کند.

تا زمانی که هوشیار نشوند هرگز شورش نخواهند کرد، تا زمانی که شورش نکنند نمی‌توانند هوشیار شوند.

جنگ، صلح است. آزادی، بردگی است. نادانی، توانایی است.

این بار او در حال خلق یک قهرمان جنگ کشته بود که قرار بود برادر بزرگ در مورد او سخنرانی کند.

وینستون نوشت: اگر امیدی وجود داشته باشد به طبقه کارگر است.

شعار حزب نیز بر این مسأله تأکید داشت: کارگران و حیوانات آزادند.

همه ما مردیم، زندگی واقعی ما تو آینده خلاصه میشه ما با گوشت و پوست خودمون در ساختن آن شرکت می‌کنیم ولی هیچکس نمی‌دونه چقدر طول می‌کشه که آن آینده فرا برسه. 

و اینکه برای نوع بشر دو راه بیشتر وجود ندارد. آزادی یا نیک بختی و برای اکثریت آن‌ها نیک بختی بهتر از آزادیست.

او و جولیا تمام مدت آرام صحبت می‌کردند و میکروفون نمی‌توانست صدای آن‌ها را ضبط کند ولی قطعاً صدای پرنده را ضبط کرده بود شاید در سمت دیگر دستگاه مردی ریز اندام و سوسک مانند، مشتاقانه در حال گوش کردن بود و صدای پرنده را می‌شنید، صدای پرنده باعث می‌شد که تا حدی او از فکر‌های خود دور شود. صدای پرنده انگار نشاطی به درون رگ‌هایش وارد کرد که با نور خورشیدی که از لابلای برگ‌ها می‌تابید، آمیخته می‌شد.

آن طور که می‌گفتند وزارت حقیقت شامل سه هزار اتاق در بالای طبقه همکف و همین تعداد اتاق در زیرزمین بود، در تمام شهر لندن تنها سه ساختمان دیگر با این شکل و اندازه وجود داشت، این چهار ساختمان کلیه عمارت‌های اطراف را تحت الشعاع قرار داده بودند و از بالای عمارت پیروزی، هر چهارتای آن‌ها دیده می‌شد.