معرفی و دانلود pdf کتاب گتسبی بزرگ اثر اسکات فیتز جرالد رایگان

امیدوارم که او یک احمق باشد این بهترین چیزی است که یک دختر می‌تواند در این دنیا داشته باشد یک احمق کوچک زیبا.

مهمانی‌های بزرگ را دوست دارم آن‌ها بسیار صمیمی هستند در مهمانی‌های کوچک هیچ گونه حریم خصوصی وجود ندارد.

نمی‌توانید گذشته را تکرار کنید؟ البته چرا می‌توانید.

بیایید یاد بگیریم که دوستی خود را برای یک مرد وقتی زنده است نشان دهیم و نه بعد از مرگ او.

می‌بینید که من معمولاً خودم را در میان غریبه‌ها می‌بینم زیرا اینجا و آنجا میرانم و سعی می‌کنم اتفاقات غم‌انگیزی که برای من افتاده‌اند را فراموش کنم.

بنابراین با تابش آفتاب و انبوهی از برگ‌های روی درختان همانطور که همه چیز در فیلم‌ها به سرعت رشد می‌کنند من این اعتقاد راسخ را داشتم که زندگی با تابستان دوباره از نو آغاز می‌شود.

من در درون و برون آن بودم به طور همزمان محور و دفع شده توسط انواع پایان ناپذیر زندگی.

من در واقع عاشق نبودم اما نوعی کنجکاوی را احساس می‌کردم.

من عادت کرده‌ام که قضاوت‌هایم را توی دلم نگه دارم و همین خصوصیت باعث شده که باطن عجیب و غریب خیلی از آدم‌ها برایم رو بشود و در عین حال گرفتار آدم‌های پر چانه کار کشته‌ای هم بشوم.

خانه‌شان آراسته‌تر از حدی بود که انتظار داشتم. عمارت شوخ و شاد سرخ و سفیدی بود به سبک مهاجرنشین‌های جورجیا و مشرف به خلیج. چمن از کنار آب شروع می‌شد و بعد از یک ربع مایل دویدن و از روی ساعت‌های آفتابی و گذرگاه‌های آجری و باغچه‌های گر گرفته پریدن می‌رسید به در اصلی و سرانجام که به عمارت می‌رسید به شکل پیچک‌های براق از دیوار بالا می‌رفت انگار از فشار دویدن.

نمای اصلی را یک ردیف از پنجره‌های قدی می‌شکافت که برق می‌زدند از رنگ طلا که در آن‌ها منعکس می‌شد و کاملاً هم باز شده بودند به روی هوای گرم و بادخیز آن عصر و تام بوکنن با لباس سوارکاری روی ایوان جلو ایستاده بود و پا‌هایش را از هم باز کرده بود.

حسن بزرگی است مشروب نخوردن وسط مشروب خور‌های قهار آدم می‌تواند زبانش را نگه دارد و از این هم مهمتر آدم می‌تواند هر نوع رفتار غیر عادی و بی‌نظمی جزئی خودش را طوری زمان‌بندی کند که بقیه کور کور باشند و نبینند یا اهمیت ندهند.

گتسبی به نور سبز باور داشت به آن آینده سراسر لذت که سال به سال از برابر ما بیشتر پس می‌نشیند پس از چنگ ما گریخته است اما مهم نیست فردا تندتر خواهیم دوید دست‌هایمان را بیشتر خواهیم گشود و روزی در صبحی خوش. پس همچنان می‌کوبیم مانند قایق‌هایی خلاف جریان و همواره به گذشته رانده می‌شویم.

رفیق نمی‌تونم بگم چقدر تعجب کردم وقتی دیدم عاشقش شدم حتی یه مدت امید داشتم که ولم کنه ولی نکرد چون خودش عاشقم شده بود. فکر می‌کرد خیلی سرم میشه چون چیز‌هایی که می‌دونستم فرق داشت با چیز‌هایی که خودش می‌دونست. خب بله خیلی با آرزوهام فاصله داشتم اما لحظه به لحظه هم عاشق‌تر می‌شدم بعد دیگه هیچی برام مهم نبود. چه فایده داشت کار‌های مهم بکنم وقتی می‌تونستم براش بگم چه کار‌هایی می‌خوام بکنم و با گفتنش بیشتر بهم خوش می‌گذشت؟

هر کسی حداقل یکی از فضیلت‌های مهم را برای خودش قائل است و فضیلت من این است: من یکی از معدود آدم‌های با صداقتی‌ام که در عمرم شناخته‌ام.

شب‌های تابستان از خانه همسایه‌ام صدای موسیقی می‌آمد در باغ‌های لاجوردی‌اش مرد‌ها و دختر‌ها مانند شب پره‌ها در میان نجوا‌ها و شامپانی و ستاره‌ها، رفت و آمد می‌کردند.

یک شب پاییزی پنج سال پیش وقتی برگ‌های پاییزی داشتند میریختند آن‌ها در خیابان قدم می‌زدند و بعد به جایی رسیدند که هیچ درختی نبود و پیاده رو از نور ماه سفید شده بود. آن‌ها رو در روی هم ایستادند، شب سردی بود با هیجانی اسرار‌آمیز که فقط دو بار در سال هنگام تغییر آب و هوا رخ می‌داد. نور چراغ خانه‌ها در سکوت به تاریکی بیرون هجوم می‌آورد و در بین ستارگان غوغایی بود. گتسبی از گوشه چشمش می‌دید که بلوک‌های دیوار پیاده رو مثل نرده‌بان هستند از آن‌ها بالا رفت و جایی مخفی را در بالای درخت‌ها دید اگر تنها بود می‌توانست بالاتر برود و اگر بالا می‌رفت می‌توانست بر بام جهان بایستد و طعم شیرین پیروزی را بچشد.

قلبش تندتر و تندتر می‌زد، صورت سفید دیزی در مقابل صورتش قرار گرفت. می‌دانست اگر این دختر را ببوسد و خیالات نگفتنی‌اش را برای همیشه به عقد نفس فانی او درآورد افکارش دیگر هیچگاه مانند فکر خدا مغشوش نخواهد بود پس منتظر ماند و برای چند لحظه دیگر به نوای دیاپازونی که به ستاره‌ای دیگر نواخته می‌شد گوش سپرد بعد او را بوسید وقتی لب‌هایش را بر لبان دیزی گذاشت لب‌های او برایش مثل گل شکفت و روح در جسم او کاملاً دمیده شد.