معرفی، خلاصه کتاب و دانلود pdf کتاب مرگ کسب و کار من است اثر روبر مرل رایگان

با دهانی که از حیرت وامانده بود نگاهش کردم، تا حالا هرگز به این فکر نیفتاده بودم. دیگر عقلم به جایی قد نمی‌داد سرم را برگرداندم و پس از سکوت کوتاهی همین قدر گفتم: این، یک امر است.

اشمولده با همان لحن بی‌قید گفت: مسأله بزرگ مسأله جنازه هاست کمی دیگر که بگذرد حتی برای کندن گودال هم جا نخواهیم داشت برای همین است که مجبوریم انگاره‌ی گودال‌ها را این قدر عمیق بگیریم و صبر کنیم تا کاملاً پر بشوند و آن وقت سرشان را ببندیم.

نگفته پیداست که باید جلو ورود کسانی که مذهب را زیاد جدی می‌گیرند گرفته شود ما به افرادی که مدام با وجدان خودشان گرفتار جنگ و جدال باشند احتیاجی نداریم.

آدم‌های شرافتمند همه از دم خطرناکند فقط آدم‌های نادرست و دغل، مردم بی‌آزار و بی‌ضرری هستند.

زندان، زندان است حتی برای زندانبان.

راهم را پیدا کرده بودم و اکنون راست و روشن، پیش پایم بود. وظیفه در هر لحظه زندگی من می‌توانست انتظارم را داشته باشد.

آن اوایل فشار درد آوری تحمل می‌کردم بعد کم کم دیگر هر جور حساسیتی را از دست دادم. گمان کنم لازم بود که اینجور بشود وگرنه محال بود بتوانم دوام بیاورم می‌دانید: جهود‌ها برای من شکل یک واحد را داشتند نه شکل موجودات انسانی را فکر من فقط روی جنبه فنی وظیفه‌ام متمرکز می‌شد. کم و بیش مثل خلبانی که بمب‌هایش را روی شهری ول می‌کند.

من جز یک چرخ دنده هیچی نیستم توی ارتش وقتی فرماندهی فرمانی صادر می‌کند مسئولش خود اوست فقط خودش تنها. اگر فرمان، بد باشد آن که تنبیه می‌شود فرمانده است نه مجری.

اس اس‌ها را به سزای کمترین خطایی که مرتکب می‌شدند به شدت تنبیه و حتی اعدام می‌کردند و من از سرنوشتی که در صورت عدم انجام کار در رأس موعد مقرر به انتظارم بود کاملاً آگاهی داشتم. این آگاهی نیروی مافوق بشری به من داد، بند و بساطم را بردم و همان جا در کارگاه مستقر شدم به ستاد عملیاتیم استراحت نمی‌دادم. از زندانی‌ها روز و شب کار می‌کشیدم مرگ و میر میان آن‌ها تصاعد وحشتناکی پیدا کرد اما در کمال خوشبختی این مسأله کمترین محذوری برای ما پیش نیاورد چون که محموله‌های جدید خود به خود جا‌های خالی را پر می‌کرد.

دهکده‌ها را به آتش می‌کشیدیم مزرعه‌ها را غارت می‌کردیم درخت‌ها را می‌انداختیم. میان نظامی و غرنظامی، میان زن و مرد، میان صغیر و کبیر، فرق نمی‌گذاشتیم هر که لتونیایی بود محکوم به مرگ بود وقتی مزرعه‌ای را می‌گرفتیم و سکنه‌اش را قتل عام می‌کردیم جنازه‌ها را توی چاهی میریختیم و چندتا نارنجک هم می‌انداختیم رویشان، بعد، شب همه اسباب و اثاث خانه را می‌آوردیم وسط محوطه و آتش شادی روشن می‌کردیم و شعله بلند و روشن از روی برف سر به آسمان می‌کشید.

برای من مسأله، روشن است به من اعتماد کرده‌اند و کاری به دستم سپرده‌اند و وظیفه من حکم می‌کند آن را خوب انجام بدهم همین و بس.

اشمیتز یک مشت ماسه برداشت گذاشت از لای انگشت‌هایش بریزد و با تنفر گفت: واسه خاطر این همدیگر را بکشند.

پدر مرا نگاه کرد من دهن واکردم اما کمترین صدایی ازم درنیامد ابلیس همه وجودم را تسخیر کرده بود شروع کردم به تکان دادن لب‌هایم که یعنی دارم با صدای آهسته دعا می‌خوانم در همان حال به خودم فشار می‌آوردم که به کلمه‌های دعا فکر کنم اما همه‌اش بی‌فایده بود موفق نمی‌شدم.

قلبم بنا کرد به کوبیدن در را بستم و مشغول تماشای عکس‌ها شدم سه تا برادر‌ها عمو، پدر و بابابزرگ پدرم، آنجا بودند. همه‌شان افسر همه‌شان در لباس تمام رسمی از همه بیشتر تو نخ عکس پدربزرگ خودم رفتم که سرهنگ تمام بود و می‌گفتند من به او رفته‌ام.

یک گناه یک معصیت، بیشتر وجود ندارد رودلف، خوب گوش‌هایت را وا کن ببین چه می‌گویم و آن گناه، آن معصیت، این است که آدم آلمانی خوبی نباشد. اگر معصیتی وجود داشته باشد همین است و بس و من که ریت مایستر گونتر هستم یک آلمانی خوبم کاری را که آلمان به من می‌گوید بکن می‌کنم. کاری را که روسای آلمانی من به من می‌گوید بکن می‌کنم والسلام نامه تمام.

پیشوای ما آدولف هیتلر یکبار برای همیشه شرافت اس اس را به صراحت معین کرده است او شعار گروه برگزیده‌اش را با این جمله بیان می‌کند: شرف تو وفاداری تو است.

شانه‌هایم را بالا بردم گفتم: تو نمی‌توانی بفهمی درک این جور موضوع‌ها برایت مشکل است جهود‌ها خطرناکترین دشمن ما هستند خودت این را خوب می‌دانی همان‌ها بودند که این جنگ را راه انداختند اگر همین حالا دست به کار نشویم و آن‌ها را از بین نبریم کمی بعد آن‌ها ملت آلمان را سر به نیست می‌کنند.