معرفی و دانلود کتاب خداحافظ گاری کوپر اثر رومن گاری رایگان به همراه خلاصه کتاب

از اصول معتبر زندگی لنی یکی این بود که هر وقت با چیزی مخالف بود بگوید موافقم. چون کسانی که عقاید احمقانه‌شان را ابراز می‌کنند اغلب بسیار حساسند. هر قدر عقاید کسی احمقانه‌تر باشد کمتر باید با او مخالفت کرد. باگ می‌گفت حماقت بزرگترین نیروی روحانی تمام تاریخ بشرست. می‌گفت باید در برابر آن سر تعظیم فرود آورد، چون همه جور معجزه‌ای از آن ساخته است.

لنی اول با این جوان که یک کلمه هم انگلیسی نمی‌دانست رفیق شده بود. به همین دلیل روابطشان با هم بسیار خوب بود. اما سه ماه نگذشته بود که عزی شروع کرد مثل بلبل انگلیسی حرف زدن و فاتحه دوستیشان خوانده شد. فوراً دیوار زبان میانشان بالا رفته بود. دیوار زبان وقتی کشیده می‌شود که دو نفر به یک زبان حرف می‌زنند. آن وقت دیگر مطلقا نمی‌توانند حرف هم را بفهمند.

آدم حکم پول را دارد. هر قدر مقدارش بیشتر، ارزشش کمتر. امروز چیزی که هیچ ارزش ندارد جوان بیست ساله است، جمعیت جوان‌های بیست ساله در دنیا از حد گذشته است. دنیا گرفتار تورم جوانان است. بحث بر سر جمعیت فایده ندارد. احمقانه است. جمعیت کور است. مثل موج می‌شکند و آدم را زیر خود له می‌کند.

باگ مورن خیلی پول داشت. ولی از حق نباید گذشت که بار پولداری را با شجاعت تحمل می‌کرد و خم به ابرو نمی‌آورد. وقتی آدم یک میلیونر را می‌بیند که هند را با قحطی‌هایش راحت می‌گذارد و در باب آن داد سخن نمی‌دهد، احساس سلامت و آرامی می‌کند. البته خیلی‌ها هستند که کاری به قحطی در هند ندارند ولی خوب، آن‌ها جیبشان از شکمشان هم خالی‌تر است.

دنیا برای بچه‌دار شدن اصلاً آمادگی ندارد. من دوست ندارم آزارم به کسی برسد، آن وقت چطور بچه خودم رو اذیت کنم؟ امروز دیگه نمی‌شه بچه‌دار شد. فقط جمعیت دنیا رو زیاد می‌کنی. آمار بالا می‌بره. حالا ساده است، بچه‌دار میشی. اما بعد یه روز بچه‌ات می‌آد راست توی چشمت نگاه می‌کنه. چیزی نمی‌گه، فقط نگاهت می‌کنه. همین. اون وقت چه‌کار می‌کنی؟

از همین می‌ترسم. به یه چیزی یا کسی عادت می‌کنی، اون وقت اون چیز یا اون کس قالت می‌گذاره. اون وقت دیگه هیچ چیز برات باقی نمی‌مونه. می‌فهمی چی می‌خوام بگم؟

در دلش آتش لازم نبود. همت زد و خورد نداشت. هیچ‌چیز در دنیا نبود که ارزش این کار رو داشته باشه. حتی عشق. حاضر نبود حتی علیه عشق مبارزه کند. البته عشق به هیچ دردش نمی‌خورد. ولی خوب، وقتی عشق آمد، آمده دیگه. انگار آدم زیر بهمن رفته باشه. چه‌کار می‌شد کرد؟

من عرضه آدمکشی ندارم. اگه داشتم قهرمان جنگ می‌شدم.

من درسی ندارم به شما بدم اما این رو از من داشته باشید: عشق دروغ نیست. چیز وحشت‌آوری نیست. به خلاف آنچه می‌گویند به فیلم‌های ترسناک هم شباهت ندارد. حقیقت داره. قشنگ غرقتون می‌کنه.

عاقبت منم یه روزی وارد سیاست میشم. با چند تا از دوستام. اما نه سر ویتنام یا کره. این‌ها برای من زیادی گُندن. دستبرد به یک بانک راحت‌تره. کار را اول باید با این چیز‌ها شروع کرد.

با این دنیایی که ما داریم نمی‌شه دنیایی غیر از همین که هست ساخت.

قدرت چیز کثیفی بود، یک آلت مصنوعی، یک دست خر کثیف برای کسانی که هیچ هنری ندارند و فقط می‌توانند چماق دست بگیرند و فرمان بدهند.

آخه اگر همه می‌تونستن با هم متحد بشن دیگه برای چی دنیا رو عوض کنن؟ دنیا دیگه این جوری نبود. اگر تنها باشی می‌تونی کاری بکنی. می‌تونی دنیای خودت رو عوض کنی. دنیای آدمای دیگه دست تو نیست.

تمدن ما تمدن دسته خر پلاستیکی است. هیچ چیزش طبیعی و صادقانه نیست. همه چیزش مصنوعی است و نقش بازی می‌کند.

هیچ کس تا به حال دو مرتبه در عمرش عاشق نشده، عشق دوم، عشق سوم، این‌ها بی‌معنی است. فقط رفت و آمد است. افت و خیز است. معاشرت می‌کنند و اسمش را می‌گذارند عشق.

کسانی که عقاید احمقانه‌شان را ابزار می‌کنند اغلب بسیار حساسند. هر قدر عقاید کسی احمقانه‌تر باشد کمتر باید با او مخالفت کرد.

هرچیز حدی دارد، حتی تصمیم آدم به کلنجار رفتن با واقعیات. وقتی آدم به آن حد رسید، دیگر کاری نمی‌شود کرد. واقعیات باید بروند یکی دیگر را پیدا کنند. 

اغلب خیال می‌کنند که مرغ‌های دریایی غم بزرگی در دل دارند و حال آن که این خیالی پوچ است. اشکالات روانی خود آدم است که این احساس را به وجود می‌آورد. آدم همه جا چیز‌هایی می‌بیند که وجود ندارد. این چیز‌ها در درون خود آدم است. همه به یک درون‌گو مبدل می‌شویم که همه چیز را به زبان می‌آورد. مرغ‌های دریایی، آسمان، باد، همه چیز. صدای عرعر خری را می‌شنوید. خری است بسیار خوشبخت که فقط برای یک خر ممکن است؛ ولی آدم با خودش می‌گوید: «خدایا چقدر غمناک است؟» عرعر خر‌ها دل را کباب می‌کند؛ ولی این است که خر واقعی خود ما هستیم.

تراژدی این است که ما زیادی جوانیم. سرعت گندیدنمان کافی نیست. برای همین است که آدم‌های بزرگ نداریم. برای بوجود آمدن مردان تاریخی، قرن‌ها سابقه گندیدگی لازم است؛ برای بارور شدن مردان بزرگ، کود تاریخ لازم است؛ گل‌های عجیب و غریبی که بوجود می‌آورد، مثل گاندی، ناپلئون. این‌ها همه از اعماق کثافت بیرون می‌آیند، از ته بیست قرن چرک و خون و کود تاریخ سر بلند می‌کنند.