معرفی و دانلود کتاب هشت قرار عاشقانه اثر جان گاتمن رایگان به همراه خلاصه کتاب

یک رابطۀ بدون سرگرمی، رابطه‌ای است عاری از شوخ‌طبعی، معاشقه، بازی و خیالات دوست‌داشتنی. همۀ ما به طنز، خنده و بازی نیاز داریم. یک زندگی عاشقانه، زندگی مملو از سرگرمی و بازی است. شوخی‌کردن، یک بازی است. پیاده‌روی، یک بازی است. شما مجبور نیستید به یک لیگ ورزشی بپیوندید یا مقدار زیادی از اوقات فراغت خود را در هفته به آن اختصاص دهید. تنها کافی است روحیۀ بازی و سرگرمی را در هر کاری که انجام می‌دهید زنده نگه دارید. بازی باید در اولویت باشد. هرگز مرتکب این اشتباه بزرگ نشوید که بگویید بعد از اتمام کار بازی خواهم کرد. هیچ‌گاه چنین اتفاقی نمی‌افتد. در ابتدا ممکن است برایتان عجیب باشد، اما حتماً بازی را در فهرست برنامه‌های هفتگی خود قرار دهید و به آن بپردازید. اگر قرار است مایحتاج خانه را بخرید، آن را به یک بازی با همسرتان تبدیل کنید.

می‌خواهید قبوض آب و برق و... را بپردازید؟ ببینید بررسی قبض‌ها و پرداختن آن‌ها چقدر می‌تواند همراه با معاشقه و طنازی باشد. خوشبختی شما، هم به صورت فردی و هم به‌عنوان یک زن و شوهر، مستلزم این نیست که هرگز تجربیات بد نداشته باشید، بلکه نتیجۀ آن است که دائماً در پی ایجاد لحظات خوب باشید. نسبت بسیار مهم تجارب خوب به بد را در تعاملات بدون کشمکش، به یاد داشته باشید: بیست تجربۀ مثبت در مقابل یک تجربۀ منفی. استوارت براون می‌گوید: “وقتی بازی را از ترکیب خارج کنید، رابطۀ شما تبدیل به یک مسابقۀ استقامتی برای حفظ بقا می‌شود. ” شاید کمی رمانتیک به نظر برسد اما یادتان باشد که بازیگوش‌بودن، به‌اندازۀ وفاداربودن برای حفظ رابطۀ شاد و عاشقانۀ شما ضروری است.

در واقع، زیربنای تعهد تفکر است و سپس برقراری ارتباط با همسری که بدانیم ارزشمند است و هیچ کسی جای او را نمی‌گیرد. با تقویت قدردانی از آنچه در رابطه با همسرمان داریم، در دنیای ذهن و همچنین در معاشرت با هم، تعهد را می‌سازیم. با خودمان فکر می‌کنیم که هیچ کس به پای همسر ما نمی‌رسد. در ذهن خود، خصوصیات مثبت شریک زندگی مان را بزرگ می‌کنیم و خصوصیات منفی او را به حداقل می‌رسانیم. ما فکر می‌کنیم و به این عقیده می‌رسیم که هیچ شخص واقعی یا مجازی در بیرون، نمی‌تواند با شریک زندگی ما مقایسه شود.

از سوی دیگر، اگر با شریک زندگی خود طوری ارتباط برقرار کنیم که انگار خصوصیت‌های خاصی ندارد و ما به سادگی نمی‌توانیم با این کمبودها کنار بیاییم و به احتمال زیاد، قابل جایگزینی است، خیانت را تقویت کرده‌ایم. اگر رنجش خود را برای کمبودهای همسرمان پروبال بدهیم، در ذهن و همچنین در معاشرت، خیانت را بنا می‌کنیم. با خودمان فکر می‌کنیم که خیلی از افراد را به آسانی می‌توانیم با همسرمان مقایسه کنیم و در ذهن خود، ضعف‌های او را بزرگ‌تر و خصوصیات مثبت او را کم می‌انگاریم. ما فکر می‌کنیم و در ارتباطات خود نشان می‌دهیم که افراد واقعی یا مجازی بیرون از رابطه، می‌توانند به راحتی با همسرمان مقایسه شوند یا حتی از او بهتر باشند…