معرفی و دانلود کتاب دوپامین مولکولی با خواص شگفت انگیز اثر دانیل .ز. لیبرمن و مایکل. ای. لانگ رایگان به همراه خلاصه کتاب

به پایین نگاه کنید چه می‌بینید؟ دست‌های خود، میز، کف اتاق، یک فنجان قهوه یا لپ‌تاپ و روزنامه. چه وجه مشترکی دارند؟ همه آن‌ها اشیاء قابل لمس هستند. وقتی به اشیایی که در دسترس هستند نگاه می‌کنید، در می‌یابید که بدون هیچ‌گونه برنامه‌ریزی یا کوشش یا تفکر می‌توانید آن‌ها را حرکت داده و به کار ببرید. این اشیاء خواه نتیجه کار خودتان باشد یا دیگران آن‌ها را به شما هدیه داده باشند یا از راه ارث به شما رسیده باشند، به هر حال به شما تعلق دارند و در اختیار شما هستند.

اکنون به بالا نگاه کنید چه می‌بینید؟ سقف اتاق و تصاویر روی دیوار یا چیزهایی که بیرون پنجره هستند مانند، درختان، خانه‌ها، ساختمان‌ها و ابرهای آسمان و همه چیزهایی که در افق دور دیده می‌شوند. وجه مشترک آن‌ها چیست؟ برای رسیدن به آن‌ها نیاز به فکر و محاسبه ولو به میزان کم، نیاز به تلاش سنجیده و هماهنگ داریم. برخلاف چیزهایی که در پایین می‌بینیم، قلمرو بالا خاص اشیایی است که برای دسترسی به آن‌ها باید به تفکر و تلاش متوسل شویم.

این مطلب ساده به نظر می‌رسد و ساده نیز هست اما در مورد مغز تفاوت بالا و پایین، تفاوت بین دو شیوه کاملاً جداگانه تفکر و دو راه کاملاً متمایز نگرش به جهان است.

در دنیای مغز قلمرو پایین به کمک تعدادی نوروترنسمیتر - مواد شیمیایی میانجی - اداره می‌شود و این مواد می‌توانند سبب شوند که ما از چیزهایی که داریم و در اینجا و اکنون حاضر هستند لذت ببریم. اما وقتی به بالا توجه کنیم مغز ما از ماده شیمیایی دیگری - مولکولی تنها ـ به عنوان میانجی، استفاده می‌کند، مولکولی که به ما امکان می‌دهد به محدوده فراتر از دسترس تسلط پیدا کنیم و در عین حال به ما انگیزه می‌دهد به پیگیری، کنترل و تملک جهانی بپردازیم که دور از دسترس ماست. این ماده به ما انگیزه می‌دهد.

در پی رسیدن به چیزهای بسیار دور برآییم؛ چه امور مادی و چه اموری مانند عشق و دانش و قدرت. این ماده چه بخواهیم نمکدان روی میز را برداریم چه بخواهیم در سفینه‌ای فضایی به طرف ماه پرواز کنیم و یا خدایی را که برتر از زمان و مکان است عبادت کنیم، به ما این امکان را می‌دهد که بتوانیم فاصله‌ها را اعم از مکانی یا عقلی پشت سر بگذاریم.

مواد شیمیایی مربوط به امور پایین یا اینجا و اکنون به ما این اجازه را می‌دهد چیزهایی را که در برابر ما وجود دارند درک کنیم و آن‌ها را بچشیم و از آن‌ها لذت ببریم یا به جنگ و گریز بپردازیم. ماده شیمیایی مربوط به امور بالا فرق می‌کند. این ماده سبب می‌شود هوس چیزهایی به سرمان بزند که آن‌ها را نداریم و ما را به جستجوی چیزهای جدید وادار می‌کند. وقتی از دستور آن پیروی کنیم به ما پاداش می‌دهد و در غیر این صورت مایه رنج و ناراحتی ما می‌شود. این ماده سرچشمه خلاقیت و در ادامه همین مسیر جنون است؛ در بروز اعتیاد نقش اساسی دارد و به همین دلیل می‌تواند برای درمان اعتیاد هم ما را راهنمایی کند. این ماده بخشی از عالم زیستی است که ما را برای رسیدن به توفیق به انجام اعمال بلندپروازانه و ایثارگرانه وادار می‌کند.

بازیگران، کارآفرینان و هنرمندان موفقی به وجود می‌آورد که حتی مدت‌ها پس از رسیدن به پول و شهرتی که برای برطرف کردن نیازهای آنان کافی است آن‌ها را به ادامه مسیر تشویق می‌کند؛ ماده‌ای که یک شوهر یا همسر راضی و خرسند از زندگی را وادار کند برای نجات دیگران از مهلکه زندگی خود را به خطر بیندازند. این ماده سرچشمه اصلی انگیزه دانشمندان برای گره‌گشایی از مسایل دشوار و محرک فلاسفه برای یافتن نظم، دلیل و معناست.

به دلیل تأثیر همین ماده است که در پی رسیدن به رستگاری و لطف خداداد به آسمان خیره می‌شویم و ملکوت را در اوج و زمین را در افول می‌بینیم. این ماده مانند سوخت موتور رؤیاهای ما عمل می‌کند و در هنگام شکست به سرچشمه ناامیدی ما تبدیل می‌شود. این ماده است که سبب می‌شود جستجو کنیم تا به موفقیت برسیم و در پی کشف و ظفر باشیم.

نیز به دلیل خواص همین ماده است که هیچگاه نمی‌توانیم به مدت طولانی شاد و خوشحال بمانیم.

این مولکول برای مغز آدمی وسیله چندمنظوره مهمی است که از راه‌های بسیار ما را وادار می‌کند از قلمرو لذت صرف بگذریم و به جستجوی انبوه فرصت‌ها و امکان‌هایی برویم که به مدد تخیل در ذهن ما جان می‌گیرند.