معرفی و دانلود کتاب شراره ها اثر مارگریت یورسنار رایگان به همراه خلاصه کتاب

فایدرا به همه چیز سروسامان می‌دهد مادرش را به نره گاو وا می‌گذارد خواهرش را به تنهایی به این نوع عشق‌ها علاقه ندارد سرزمینش را ترک می‌گوید، مانند کسی که از رؤیا دست می‌شوید به خانواده پشت می‌کند مانند کسی که خاطرات را به باد می‌دهد. جایی زندگی می‌کند که معصومیت جرم است با ترس به فرجام خود می‌نگرد. از بیرون سرنوشتش او را می‌ترساند. از همان نبشته‌های دیوار هزارتو این سرنوشت را می‌شناسد می‌گریزد تا از آینده هولناکش بگریزد. با تستوس ازدواج می‌کند گیج و منگ مانند مریم قبطی می‌گذارد کشتارگاه‌های غول آسای کرت امریکایش در غرب پشت سرش محو شود در غبار قصه‌ها فرود می‌آید، سرشار از عطر کشتزار و بوی ماهیان هائیتی بی‌خبر از خوره‌ای که در گرمسیر سوخته دل به جانش افتاده. شگفتی‌اش هنگام دیدن هیپولوتوس شگفتی مسافری است که ندانسته راه رفته را باز پیموده است. سیمای پسر می‌چشد که در عمل به مردی که دوست می‌دارد خیانت می‌کند اما در خیال به مردی که دوست می‌دارد. مادر می‌شود فرزندانی می‌آورد همانگونه که می‌شد ندامت بیاورد. تب آلود، در میان شمد‌های خیس با اعتراف‌های نجواگونه خود را تسکین می‌دهد، مانند کودکی که در آغوش پرستارش با من و من راز‌هایش را بگوید. از پستان شوربختیاش می‌نوشد. سرانجام، خادم سرسپرده خود می‌شود.

در برابر سردی هیپولوتوس مانند خورشیدی است که بر بلور می‌تابد. شیح می‌شود. به جسم خود حلول می‌کند انگار که دوزخش بوده است. در درون خود هزارتوی ژرقی را باز می‌آفریند که باید بار دیگر به درونش برود ریسمان آریادنه بیرونش نخواهد کشید، زیرا آن را دور قلبش می‌پیچد شویش می‌‌میرد. سرانجام می‌تواند بگرید بی‌آن که کسی بپرسد چرا می‌گرید. اما رخت تیره به این پیکر تیره نمی‌برازد. از سوگواری حذر می‌کند زیرا اندوهش را دروغین می‌سازد. ر‌ها از تسینوس امیدش را با خود حمل می‌کند. چون آبستنی شرم‌آوری پس از مرگ شوهر.

سوار هواپیما، کنار تو، دیگر نمی‌ترسم. آدم فقط تنها که باشد می‌میرد.

من هیچ گاه شکست نخواهم خورد. فقط با پیروز شدن شکست خواهم خورد. چون هر نقشه بی‌فرجامی مرا در عشقی محصور می‌کند که در دراز مدت گور من خواهد بود من درگیرودار پیروزی‌هایم به زندگی‌ام خاتمه خواهم داد. فقط شکست است که یابنده کلیدهاست و گشاینده در‌ها مرگ، برای رسیدن به آنچه می‌گریزد، باید به حرکت درآید بشکند این سکونی را که سبب.

می‌شود ما در آن ضد زندگی را باز بشناسیم مرگ پایان قوی خشکیده در اوج پرواز است پایان آخیل اس است که نمی‌دانیم کدام حکمت ناشناخته‌ای به گیسویش چنگ انداخته است. برای آن زنی که در درگاه خانه‌اش در پومپئی خفه شده است، مرگ دهلیز‌های گریز به دنیای دیگر را فقط طولانی‌تر می‌کند. مرگ خود من از جنس سنگ خواهد بود. من آشنایم با پله‌ها، پل‌های متحرک، تله‌ها، همه گذرکاه‌های زیر زمینی تقدیر. گم نمی‌شوم. مرگ، برای کشتنم، به همدستی‌ام.