معرفی و دانلود کتاب دوستی با خدا اثر نیل دونالد والش رایگان به همراه خلاصه کتاب

بله‌، شجاعت رد کردن هر پندار، عقیده و آموزشی که خدایی را توصیف می‌کند که تو را رد می‌کند. این کار به شجاعت بسیاری نیاز دارد، زیرا تدبیر دنیا چنان بوده است که افکار تو آکنده از این پندارها، عقاید و آموزش‌ها شود. تو باید نگرشی نو را دربارۀ‌ تمامی این‌ها برگزینی‌، نگرشی که به راستی با همۀ‌ آن چه که به تو گفته شده است و دربارۀ‌ من شنیده‌ای مغایرت دارد. کار دشواری‌ست، برای برخی بسیار دشوار خواهد بود اما لازم است. برای آن که نمی‌توانی دوستی حقیقی‌، صمیمانه‌، مفید و دوجانبه با کسی داشته باشی که از او می‌ترسی‌.

پس در راه ایجاد دوستی با خداوند، فراموش‌ کردن ترس از خداوند بخش‌ مهمی را تشکیل می‌دهد.

بله‌! درست است، تو سال‌ها از من ترسیده‌ای‌.

می‌دانم، آن احساس را در آغاز این نوشته شرح دادم. از زمان کودکی به من یاد داده شد که از خدا بترسم. از خدا می‌ترسیدم و حتی هنگامی که از این ترس رها می‌شدم دیگران با سخنان خود، مرا قانع می‌کردند تا دوباره بترسم. سرانجام، هنگامی که نوزده سال داشتم، خداوند خشمگین دوران جوانی را کنار گذاشتم، اما خداوند عاشق را جایگزین نکردم بلکه خدا را به کلی کنار گذاشتم، دیگر تو بخشی از زندگی من نبودی‌. این حالت با حالت پنج سال پیش‌ من تفاوت چشمگیری داشت. در چهارده سالگی تمامی آن چه در فکر داشتم، فقط‌ خدا بود. گمان می‌کردم بهترین راه برای پیش‌گیری از خشم خداوند آن است که کاری کنم تا خدا مرا دوست بدارد. رؤیای من کشیش‌ شدن بود.

نگامی که از دور به زندگی‌ام می‌نگرم و زیبایی، ظرافت و پیچیدگی نقش‌های زندگی خود را می‌بینم، سرشار از احساس شکرگزاری می‌شوم.

این گام هفتم و نهایی در برقراری دوستی با خداوند است: خدا را شکر کن.

این گام تقریباً خود به خود است. با دنبال کردن گام‌های یک تا شش، این گام خود به خود و به گونه‌ای طبیعی پیش می‌آید.

در زندگی، خدا را در حقیقت آن‌گونه که هست، نشناخته‌ای. اکنون چنین فرصتی پیش آمده است.

در زندگی، به خداوند آن‌گونه که دلت می‌خواست، اعتماد نکرده‌ای. اکنون این امکان را داری.

در زندگی، آن‌گونه که آرزو داشتی، خداوند را نپرستیده‌ای. اکنون می‌توانی.

در زندگی خداوند را چنان صمیمانه در آغوش نکشیده‌ای تا او بخشی حقیقی از زندگی تو شود. اکنون می‌توانی.

در زندگی، از خداوند همانند دوستی صمیمی بهره‌مند نشده‌ای. اکنون که به خدا نزدیک شده‌ای، می‌دانی که می‌توانی.

در زندگی، آگاهانه به خداوند یاری نداده‌ای، زیرا نمی‌دانستی که خداوند یاری می‌خواهد. حتی اگر می‌دانستی که او یاری می‌خواهد، نمی‌دانستی چگونه به او یاری رسانی. اکنون می‌دانی.

اشتباه تو نیست که خدا را نمی‌شناختی. مردم حقیقت را وارونه جلوه داده‌اند و تو چگونه می‌توانستی از بیانات آن‌ها حقیقت را دریابی؟

اشتباه تو نیست که به خدا اعتماد نداشتی. چگونه می‌توانستی به آن چه که نمی‌شناسی، اعتماد کنی.

اشتباه تو نیست که خدا را دوست نداشتی. چگونه می‌توانستی به آن چه که مورد اعتماد تو نیست، عشق بورزی.

اشتباه تو نیست که خدا را در آغوش نگرفتی. چگونه می‌توانستی کسی را که دوست نداری، در آغوش بگیری؟

اشتباه تو نیست که از خدا بهره‌مند نشدی. چگونه می‌توانستی از آن چه در بَرِ تو نیست، بهره‌مند شوی؟

اشتباه تو نیست که به خدا یاری ندادی. چگونه می‌توانستی به کسی یاری دهی که از او بهره‌مند نمی‌شوی.