معرفی و دانلود کتاب درس های تاریخ اثر ویل دورانت رایگان به همراه خلاصه کتاب

جایگزین شدن مسیحیت با نهادهای سکولار و غیردینی، نتیجۀ نهایی و بحرانیِ انقلاب صنعتی بود. اینکه دولت‌ها می‌خواستند تلاش کنند تا از حمایت‌های دینی معاف باشند، یکی از امتحان‌های بسیار حیاتی است که امروزه ذهنمان را مشغول کرده و سبک زندگیمان را برهم زده‌است. قوانینی که زمانی به عنوان فرامین پادشاهِ فرستاده شده از سوی خدا معرفی شده بود، اکنون آشکارا، فرامین آشفته انسان‌های خطاکار شمرده می‌شد.

تعلیم و تربیت که روزگاری قلمروی مقدس کشیش‌هایی بود که از خدا الهام می‌گرفتند، اکنون وظیفۀ مردان و زنانی شده است که از جامۀ روحانیت و دین به دورند و ترسی به دل ندارند و با اتکا به عقل و متقاعدسازی، به دنبال تعالی بخشیدن به جوان سرکشی هستند که تنها از پلیس حساب می‌برد و شاید هرگز یاد نگیرد که از عقلش کمک بگیرد و با عقل و برهان رفتار کند.

دانشکده‌ها که زمانی به کلیساها وابسته بودند، به تصرف تاجران و دانشمندان درآمدند. تبلیغِ میهن‌پرستی، رژیم سرمایه‌داری یا کمونیسم به تلقینِ عقاید و نظام اخلاقی ماوراء طبیعی انجامید. ایام تعطیل مذهبی تبدیل شد به زمانی برای تعطیلات و تفریح. سالن‌های تئاتر حتی روزهای یکشنبه پر بود از تماشاچی؛ اما روزهای یکشنبه کلیساها به طور تقریبی نیمه‌خالی بودند. در خانواده‌های آنگلوساکسون (آلمانی‌های مقیم انگلیس)، دین به شکل مقررات مذهبی - اجتماعی و حالتی حفاظتی درآمده بود؛ ولی در خانواده‌های کاتولیک آمریکایی، دین رونق گرفته بود؛ در طبقات بالا و متوسط کشورهای فرانسه و ایتالیا، دین به «یک مشخصۀ جنسی فرعی از جنسِ زن» تبدیل شده بود. هزاران اثر وجود دارد که نشان می‌دهد مسیحیت به سوی همان فروپاشی می‌رود که برای دین در یونان باستان پس از ظهور سوفسطاییان و عصرِ روشنگری اتفاق افتاد.

روی زمین تقریباً دو میلیارد غیرسفید، و نهصد میلیون (در ۱۹۶۸ مترجم.) سفیدپوست زندگی می‌کنند. هرچند هنگامی که ژوزف آرتور گوبینو در رساله در نابرابری نژادهای انسان (۱۸۵۳ ـ ۵۵)، اعلام داشت که نوع انسان از نژادهای متمایزی ترکیب شده است که فطرتاً (مانند افراد) در ساختار جسمانی، ظرفیتِ ذهنی و کیفیات سرشتی متفاوتند و تنها یک نژادِ «آریا» در فطرت برتر از دیگران بوده است، بسیاری از غیررنگین‌ها شاد شدند.

بر این سیاره زمین در میان یادگارهای انسان در علم، هنر، و تمدن هرچه عالی، ارجمند یا ثمربخش است، از نقطه شروع یگانه‌ای سرچشمه گرفته، از گسترش گوهر واحدی است... و آن تنها متعلق به یک خانواده است، که شاخه‌های متعدد آن بر همه جهانِ متمدن حکومت کردند... تاریخ نشان می‌دهد که تمدن در کل از نژاد سفید برخاسته، و هیچ نژادی بی‌کمک او نمی‌تواند زنده بماند، و یک جامعه تا هنگامی بزرگ و تواناست که خون پاک گروه پدیدآورندگان خود را حفظ کند. 

امتیازات محیطی (براساس نظر گوبینو) نمی‌تواند مبین پیدایش تمدن باشد، چه عین همان محیط (مثلاً رودهای بارورکننده خاک) که تمدن مصر و خاور نزدیک را پرورانید، در میان سرخپوستان آمریکای شمالی، با وجود زندگی بر خاکی حاصلخیز در کنار رودبارهای باعظمت، تمدنی به وجود نیاورد. نهادهای اجتماعی هم سازنده تمدن نیستند، زیرا تمدن در انواع نهادهای متفاوت، حتی متضاد به وجود آمده است، چنان که در مصرِ سلطنتی و آتنِ «دمکراتیک» به وجود آمد. ظهور، پیشرفت، انحطاط و سقوط یک تمدن به خصوصیت ذاتی نژاد بستگی دارد. انحطاط تمدن همان گونه که واژه آن شان می‌دهد، بریدن از ذات قوم و نژاد است. «ملت‌ها تنها در نتیجه اختلاط خون‌های گوناگون، فاسد می‌شوند.» معمولاً این امر نتیجه ازدواج میان افراد نژاد غالبِ برتر با مغلوب صورت می‌گیرد. تفوّق نژاد سفید در ایالاتِ متحده و کانادا (که با بومیان داد و ستد ازدواجی نکردند) بر سفیدپوستان آمریکای لاتین (که کردند) از همین جاست. تنها آنانی که خود محصول چنین اختلاط‌های تضعیف کننده‌اند، از تساوی نژادی سخن می‌گویند، یا می‌اندیشند که «همه انسان‌ها برادرند.» همه شخصیت‌ها و مردم قدرتمند وجدان نژادی دارند و برحسب غریزه از ازدواج با خارج از گروه نژادی خود بیزار و گریزانند.»