معرفی و دانلود کتاب قحطی سرخ اثر ان اپلبوم رایگان به همراه خلاصه کتاب

چند هفته پس از سرنگونی تزار نیکولای دوم در انقلاب فوریه دیگر چیزی ممکن به نظر میرسید پرچمهای آبی و زرد اوکراین در کنار پرچمهای سرخ سوسیالیستی دیده میشد جمعیت حاضر در راهپیمایی متشکل از، کودکان سربازان کارگران کارخانه ها گروههای موسیقی و مقامات رسمی بودند که پلاکاردها و بنرهای برافراشته‌شان از میان جمعیت شعارهایی چون اوکراین آزاد در روسیه آزاد و نیز اوکراین مستقل با سرکرده کازاک خود اشاره (به یک عنوان ارشد در تاریخ نظامی) اوکراین را نمایش می‌داد برخی دیگر تصاویری از شاعر ملی خود، تاراس شفچنکو را حمل می‌کردند.

سخنرانان یکی پس از دیگری از مردم میخواستند تا از شورای مرکزی اوکراین که چند روزی از تأسیسش می گذشت حمایت کنند و ابراز امیدواری میکردند که این شورا بتواند به سرعت قدرت را در اوکراین به دست بگیر.

دقیقاً سرانجام مردی که به تازگی به عنوان رئیس شورای مرکزی انتخاب شده، بود پشت تریبون رفت میخایلو گروشیفسکی، مردی با ریشهای بلند و عینکی بر بینی یکی از روشنفکرانی بود که تاریخ اوکراین را از ابتدا در مرکز مطالعات خود قرار داده بود.

گروشفسکی نویسنده کتاب ده جلدی تاریخ اوکراین روس و نیز نویسنده کتابهای متعدد دیگری بود که اواخر قرن نوزدهم، یعنی در دسامبر ۱۸۹۹ به فعالیت سیاسی روی آورد و در تبعید به حزب دموکرات ملی اوکراین در گالیسیایهابسبورگ پیوست. او در ۱۹۰۵ برای کار به قلمرو امپراتوری روسیه بازگشت اما ۱۹۱۴ دستگیر و بار دیگر تبعید شد در پی انقلاب او پیروزمندانه به کییف بازگشت و در میان جمعیت انبوه حاضر در راهپیمایی با این تشویق شورانگیز مورد استقبال قرار گرفت.

افتخار به پدر گروشفسکی او به مهربانی پاسخ داد: بگذارید همه ما در این لحظه بزرگ سوگند یاد کنیم که یک توافق و هدف غایی را بپذيريم أن توافق و هدف این است که تا اوکراین را آزاد نساخته‌ایم استراحت و توقف نکنیم جمعیت پس از بیان این جملات همگی به اتفاق فریاد زدند: «سوگند میخوریم در دوران کنونی تصور یک مورخ به عنوان رهبر جنبش ملی عجیب به نظر میرسد اما در آن زمان اصلاً چیز غیر معمولی .نبود مورخان اوکراینی از قرن نوزدهم به ،بعد مانند همتایان خود در بسیاری از کشورهای کوچک اروپا درصدد بازیابی و نمایاندن تاریخ ملی کشور خود بودند که مدتها توسط امپراتوریهای بزرگتر تسخیر شده بود از آن لحظه تنها گامی کوچک تا فعالیت سیاسی وجود داشت.

درست همان طور که شفچنکو اوکراینی بودن را به مبارزات دهقانان علیه ظلم پیوند زده بود در کتابهای گروشفسکی هم بر نقش توده مردم در تاریخ سیاسی اوکراین تأکید و بر مرکزیت مقاومت آنها در برابر انواع استبداد دست گذاشته شده بود. این همان منطق قدیمی بود که میخواست جمعیت را برای گفتار و فعالیت سیاسی تحریک کند او نیز به طور خاص به تحریک دهقانان علاقه مند بود و کتابی با جامعه هدف روستاییان درباره تاریخ اوکراین با نام درباره زمانی دور در اوکراین نوشته بود که در ۱۹۱۷ سه بار تجدید چاپ شد یقیناً گروشفسکی تنها روشنفکری نبود که تولیدات ادبی هم در موجب تقویت حق حاکمیت اوکراین شده بود کشورگی ناربوت گرافیست به کییف بازگشت او در تأسیس آکادمی هنرهای زیبای اوکراین نقش مؤثری داشت و یک نشان ،دولتی اسکناس و تمبر اوکراینی را طراحی کرد یکی دیگر از اعضای شورای مرکزی اوکراین (رادا) ولاديمير وینچنکو نویسنده، شاعر و شخصیت سیاسی برجسته ای بود بدون داشتن حاکمیت - و بدون دولتی مرکزی که بتواند از سیاستمداران و دیوان سالاران حمایت کند - احساسات ملی تنها از طریق ادبیات و هنر قابل انتقال بود این آنها اصل در سرا سراسر اروپا صدق میکرد پیش از تشکیل دولت مرکزی در لهستان ایتالیا و آلمان این ،شاعران نویسندگان و هنرمندان بودند که نقش اساسی را در ایجاد هویت ملی ایفا میکردند.

در درون امپراتوری روسیه و نیز کشورهای حوزۀ بالتیک که در ۱۹۱۸ مستقل شدند و گرجستان و ارمنستان که به این مهم نایل ،نیامدند این تجربه ملی مشابه قابل رویت است. در آن زمان مرکزیت روشنفکران در طرفداری یا مخالفت با همه این پروژه های ملی به خوبی درک میشد همین موضوع به خوبی نشان میدهد که چرا روسیه کتابهای اوکراینی را در مدارس و جامعه ممنوع کرده بود و چرا سرکوب هم توسط لنین و هم استالین به مسئلۀ اصلی تبدیل شده بود.

هر چند آنها خود را به عنوان سخنگویان نهضت ملی منصوب کرده بودند روشنفکران عضو شورای مرکزی به دنبال مشروعیت دموکراتیک بودند شورای مرکزی از تاریخ نوزدهم آوریل ۱۹۱۷ به کنگره ملی اوکراین تبدیل شد و بعد از آن جلسات خود را در ساختمانی، بزرگ سفید و نئوکلاسیک در مرکز کی یف برگزار کرد این ساختمان قبلاً متعلق به باشگاه اوکراینیها بود که توسط گروهی از نویسندگان و فعالان مدنی مورد استفاده قرار میگرفت این تاریخ بیش از هزار و پانصد نفر از نمایندگان مردم که همگی از طریق شوراهای محلی یا رأی کارگران کارخانه ها انتخاب شده بودند در سالن مرکزی کنسرت فیلارمونیک کیف دور هم جمع شدند تا حمایت خود را از دولت جدید اوکراین اعلام .کنند کنگره های دیگری هم از کهنه سربازان دهقانان و کارگران در تابستان همان سال در کی یف گرد هم آمدند. شورای مرکزی همچنین به دنبال ایجاد ائتلاف با طیف وسیعی از گروههای سیاسی از جمله یهودیان و سایر اقلیت ها بود حتی جناح چپ رادیکال، حزب انقلاب سوسیالیستی اوکراین - که یک حزب بزرگ پوپولیستی دهقانی بود.